डा. बसन्त पन्त भन्छन्, ‘उता रिफर टू धामी भन्दै लेख्न थालेँ यता स्वास्थ्य सचिवले थाह पाउनु भएछ’

मैले स्वास्थ्य सेवाको शुरुवात हेल्थ असिस्टेन्ट (एचए)बाट भएको हो । एचए पास गरिसकेपछि म सरकारी सेवामा प्रवेश गरेँ । र पहिलो नियुक्ति लिएर गएको जिल्ला थियो कालिकोट ।
……………………………………………………………
म काठमाडौँबाट भर्खर दुर्गम कालिकोटको चिलखायाँ हेल्थपोष्ट पुगेको थिएँ । एचए पास गरेको मान्छे दुर्गम गाँउमा पुग्दा त बिरामीको भिड लाग्छ होला भन्ने मेरो कल्पना थियो । तर त्यस्तो भएन । बिरामी त आउँदै आएनन् । पछि बुझ्दै जाँदा थाह भयो बिरामी त त्यहाँ पारिको धामीकहाँ पो जाँदा रहेछन् । उता धामीले बिरामीलाई एचए कहाँ गयौ भने रोग कहिल्यै निको हुँदैन भन्दा रहेछन् । अर्थात म कहाँ नजाओस भन्दा रहेछन् ।
……………………………………………………………..
सबै कुरा बुझेँ । तर त्यो ठाँउमा गएर झगडा गर्ने कुरा भएन । बरु बिरामी हेर्नका लागि अब धामीसंग दोस्ती गर्नु पर्ने भयो भन्ने बिचार गरेँ । र विभिन्न जुक्ति लगाएँ । र पछि उनीसंग यति राम्रो दोस्ती भयो कि उनको क्षमता मैले बुझेँ र मेरो क्षमता उनले बुझे । त्यसपछि उनले म कहाँ बिरामी पठाउन थाले । मैले पनि उनीकहाँ बिरामी पठाउने गर्न थालेँ । विशेषगरी मैले मानसिक रुपमा अफ्ट्यारा भएका मानिसहरुलाई उनीकहाँ पठाउँथेँ ।
पछि मैले मैले हेल्थपोष्टको कार्डमा नै रिफर टू धामी भनेर लेख्न थालेँ ।
यो कुरा कताबाट स्वास्थ्य मन्त्रालयमा आईपुगेछ । त्यसपछि सचिवले मलाई पत्र मार्फत स्पष्टीकरण सोध्नु भयो । तपाईँ एच ए पास गरेको मान्छे, तपाईँले कालिकोटमा पुगेर बिरामी धामीलाई रिफर गर्ने ? सुहाउने कुरा हो ? यस्तै शव्द लेखिएको पत्र पठाईएको थियो । मैले पनि त्यसबेला स्पष्टीकरण त दिएँ । तर त्यसको केही बर्ष पछि स्वास्थ्य मन्त्रालयले धामी झाँक्रीलाई ल्याएर तालिम गराएर मेन्टल हेल्थ र प्रिभेन्टीभ हेल्थमा प्रयोग गर्न थालेको आजको मितिसम्म पनि जारी छ । यो एउटा उदाहरण हो ।
……………………………………..
अर्को कुरा,
म न्युरो सर्जन भईसकेपछि पनि मेरो सम्वन्ध नेचुरोप्याथीसंग थियो । र मैले डा हरिप्रसाद जी लाई केस पठाउँथे र उहाँले पनि मलाई केश पठाउनु हुन्थ्यो । त्यो कुरा थाह पाएपछि बीबीसीले मलाई र हरिप्रसाद जीलाई संगै राखेर अन्तरबार्ता लिएको थियो । तपाईँ एलोपेथिक डाक्टर भएर नेचुरोपेथीकोमा विरामी किन पठाउनु भएको ? भनेर प्रश्न सोधिएको थियो ।
मैले त्यसबेला भएको थिएँ स्वस्थ हुनका लागि पाँचबटा चिज हुन आवश्यक छ । एउटा भनेको प्रमोटिभ हेल्थ, अनि अर्को प्रिभेन्टीभ हेल्थ, त्यसपछि क्योरेटिभ हेल्थ, प्यालिभेटिभ केयर अर्थात हस्पिस टाइपको । यस्ता लियरहरु छन् । यसमा हामीहरले हरेक विधाको राम्रो कुरा समेटन सक्नुपर्छ ।
त्यहि क्रममा हामीले आयुर्वेदका योङ र इनरजेटिक डा प्रदीप र डा जयालाई स्थान दिएर यो हेरौँ न त कस्तो हुँदो रहेछ चाइनिज मेडिसिनका बारेमा अनुसन्धान अघि बढायौँ । मस्तिष्कघात भएकालाई अकुपन्चर गर्दा र नगर्दाको अनुसन्धान दुईवर्षसम्म गरयौँ । जसमा अकुपञ्चर गरी उपचार गर्दा राम्रो भएको पाइयो । त्यसैमा डा प्रदीपको पीएचडी पनि भयो । यस्ता थुप्रै राम्रा उपचार पद्धतीहरु हाम्रो अल्टरेनटीभ मेडिसिन, आयुर्वेद र युनानीमा लगायतमा पाउन सकिन्छ ।
………………………………………………………..
मैले यो उ भन्दिन सबैमा आ आफ्ना गुणहरु छन् । र म चाही के भन्छु भने उपचार गर्ने कुरामा हामी व्लाइन्ड हुुनु हुँदैन । म एलोपेथिक डाक्टर हुँदै गर्दा त्यहि मात्रै ठिक हो अरु सबै गलत हो भन्ने ठान्नु हुँदैन । आयुर्वेदका डाक्टरले पनि आयुर्वेदिक पद्धती मात्रै होइन एलोपेथिक पनि ठिक हो भन्न सक्नुपर्छ ।
यो आयुर्वेद भन्ने चिज यो हाम्रै देश हाम्रै यहि क्षेत्रबाट शुरु भएको होइन र ? यसको इतिहास त हजारोँ बर्ष पुरानो हो त । मेडिसिनको इतिहास त धेरै छोटो पो छ त । मेडिसिनको इतिहाँस १०० बर्षको छ भने यसको चार पाँच हजार बर्ष पुरानो छ । यति पुरानो इतिहास छ भने त्यसमा केही न केही अर्थ त हुन्छ ।
अहिले युरोप तिर आयुर्वेद योगा तथा मेडिटेसन खुव फैलिएको छ । हुँदा हुँदा हुने खाने नेपालीहरु आयुर्वेदको उपचार गर्न जर्मनी जान थालेको भन्ने पनि सुनेको छु । यो सुन्दा पनि अनौठो लाग्ने कुरा । किनभने आयुर्वेदको उदगमस्थल त यहि हो नि । किन हामीले यसमा विकास गर्न सकेनौँ ।
……………………………………………………
माननीय राज्यमन्त्री यही हुनुहुन्छ । सरकार अहिले राम्रो छ । र केह ीगर्न पनि सकिन्छ । मन्त्री ज्यू हामीले चाईनाबाट केही सिकौँ । चाइनामा के हुन्छ भने मोर्डन मेडिसिन र अल्टरनेटीभ मेडिसिन एउटै विल्डिङमा हुन्छ । यहाँ पनि त्यसो गरे कसो होला ? एउटै विल्डिङमा हुनासाथ, यसको क्षमता, लिमिटेसन, महत्व सबैकुरा थाह भईहाल्छ । आज यहाँ आएर सोधेँ तपाईँहरु के के उपचार सहज ढंगबाट गर्नुहुन्छ भनेर उहाँहरुले चार पाँचवटा रोगको नाम लिनुभयो । त्यो मोर्डन मेडिसिनबाट गर्न असाध्यै अफ्टेरो हुने रोग हो । तर यसमा अनुसन्धान चाहि गर्नुपर्छ । किनभने आयुर्वेदमा रिसर्च कम हुने गरेको छ । यो कम भएकै कारण पछि परेको हो जस्तो लाग्छ । किनभने मोर्डन मेडिसिन रिसर्चकै कारणले यति छिटो अगाडी आएको हो । त्यसैले अब तपाईँहरुले आयुर्वेदिक उपचार र औषधिको अनुसन्धान गर्नु भयो भने त्यो निकै नै लाभदायी हुन्छ ।
मैले फेरी पनि भनेँ स्वासथ्य सम्वन्धी काम गर्ने तीन चार वटा जति पनि निकाय र पद्धती छ । त्यो एउटै भवन भित्र रहयो भने निकै प्रभावकारी हुन्छ । अर्कोकुरा आयुर्वेदिक उपचार पद्धती एकदमै कम खर्चिलो छ । रोग कसरी नलाग्ने भनेर सिकाउँदा त पैसो नै लाग्दैन ।
………………………………………………………….
हाम्रो अन्नपूर्ण अस्पतालमा रिसर्च सेन्टर पनि छ । अहिले हामीले यस्ता आयुर्वेदिक औषधि जसले क्यान्सर निको पार्न सकिन्छ भनेर भनिएको छ । त्यसको परीक्षण गरिएको छ । क्यान्सरको सेलसंग जाँच गरेर परीक्षण गरिएको छ । कति औषधिले राम्रो काम गरेको देखिएको पनि छ कतिले गरेका छैनन् पनि ।
त्यसैले फेरी पनि म भन्छु आयुर्वेदिक औषधिमा अनुसन्धान गरौँ । यसबाट हामी धेरै छिटो अघि बढ्न सकिन्छ ।
(#नरदेवी आयुर्वेद अस्पतालमा शनिबार धनवन्तरी जयन्ती मनाउने क्रममा डा पन्तले व्यक्त गरेको बिचारको सम्पादित अंश )
सम्पर्क इमेल : [email protected]
Good analysis, allopathy is not the cure for all diseases, as I remember, Dr. Pant was posted in Patan, Baitadi as an inchharge of health post (not Kalikot?). Rameshwar Singh Pande
मैले यो उ भन्दिन सबैमा आ आफ्ना गुणहरु छन् । र म चाही के भन्छु भने उपचार गर्ने कुरामा हामी व्लाइन्ड हुुनु हुँदैन । म एलोपेथिक डाक्टर हुँदै गर्दा त्यहि मात्रै ठिक हो अरु सबै गलत हो भन्ने ठान्नु हुँदैन । आयुर्वेदका डाक्टरले पनि आयुर्वेदिक पद्धती मात्रै होइन एलोपेथिक पनि ठिक हो भन्न सक्नुपर्छ ।
I was recently admitted to Annapurna Neurology Hospital and was saved by the timely and proper treatment in the hospital. I was discharged on the second day and was informed of the discharge in the very morning. I pressed for the fast discharge but I was discharged at about 4 PM. First I was dissatisfied but the moment I went on to read the discharge report I was impressed. The first thing that struck me was that they had measured CGS and recorded as 15/15. That means I did not reach the state of coma. That was something unexpected in Nepal. I looked at the position of the consultant. He happened to be a fellow of American Medical Society. I understand what it is like to get residency for medical studies in the USA. It is worthwhile to note that in the very morning of the discharge date a team of doctors had visited me. That is also something new in Nepal. I think that till the team in the hospital remains intact no Nepali needs to go to foreign countries for the medical services the hospital is providing. I take this opportunity to thank Dr Panta and his team for saving my life and hope that they continue to work in team to render quality medical services to nepalese people
Further to my post above and the interview of Dr Panta by Dil Bhushan Pathak, I want to inform that I was discharged on the very next day of my entry into the hospital. I agree with the view of Dr Panta that all systems of treatments have some advantages and some disadvantages. I know of an allopathic doctor who suggested a patient of skin disease to contact homeopathic hospital. Many so called experts have labelled homeopathy as a mere quack science